كتاب «سرباز كوچك امام»
به بيان اتفاقات ريز و درشت زندگي مهدي طحانيان پرداخته؛ اتفاقهاي خواندني و جذابي كه در بسترهاي متفاوتي روي ميدهد و ذهن خواننده را به طرز ماهرانهاي به همراهي خويش دعوت ميكند. نابترين بخش اين خاطرات مربوط به سالهاي طولانياي است كه راوي در اردوگاههاي نگهداري اسراي ايراني در عراق سر ميكرده. او به عنوان جوانترين اسير جنگي در زمان اسارتش به شدت كانون توجه بعثيها بوده و به طبع آن شاهد ماجراهاي تلخ و شيريني است كه در نوع خويش كمنظير هستند. نقطه اوج اين اتفاقها ماجراي امتناع او از مصاحبه با «نصيرا شارما» يك زن خبرنگار هندي بيحجاب است.
چنين تصميمي در شرايط وحشتناك و خفقانآور اسارت كه جسارت بيمثالي ميطلبيد؛ توسط نوجواني گرفته ميشود كه خود را سرباز و مطيع اوامر رهبرش ميداند. زندگي اسارتي و ابتكارات ريز و درشتش، روابط و علقههاي به وجود آمده ميان او و رفقاي دربندش، حوادث متفاوتي كه حين اسارت بر اردوگاهها سايه انداخته، تنها بخشي از فصول اين كتاب است. كتابي كه به زعم كارشناسان اين حوزه جامعترين اثر خاطرهنگاري به لحاظ حجم و محتوا در عرصه «اسارت» و «فرهنگ ايثار و مقاومت» به شمار ميآيد.