مبانی زیبایی شناسی در عرفان اسلامی

زیبایی شناسی در عرفان اسلامی مبتنی بر مبانی و اصول منبعث از کتاب و سنت است و در حوزه هایی همچون مبانی معنا شناختی، هستی شناختی، معرفت شناختی و ارزش شناختی مورد توجه است. برای نمونه در حوزه مبانی هستی شناختی، خداوند اصل و منبع زیبایی در تمامی عوالم هستی است و عالم جلوه جمال الاهی و دارای بعد قدسی است. هر چه در عالم وجود می گنجد، خواه در نمود ناسوتی یا عوالم غیبی، نمودی از وجود واحد بسیط و متصف به همه صفات و اسماء الاهی و از جمله متصف به صفت جمال و زیبایی است. از این رو عارفان مسلمان به سریان زیبایی در همه هستی معتقدند و آن را از هرگونه زشتی و نازیبایی تکوینی بری می دانند.