مقدمه‌ای بر فلسفه تعلیم و تربیت اسلامی

پیامبر بزرگوار اسلام (ص) فرمودند: اول تربیت بعد اداره و مدیریت، یعنی تغییر فرد و جمع باید از باطن انسانها شروع شود. فردریک مایر، تاریخ نگار اندیشه های تربیتی هم می گوید: سه روش عمده برای حل مشکلات جهانی وجود دارد: انقلاب، جنگ و تربیت؛ اما انقلابهای فرانسه و روسیه نشان داده اند که ممکن است انقلابیون در پایان کار وضعی بدتر از گذشته به وجود آورند. از طرفی جنگ نیز با اینکه به قول نیچه “عصاره تمدن” است، اما میلیونها انسان بی گناه کشته شده در سده بیستم حاصل آن است. با آگاهی از اینکه تربیت، مدینه فاضله را به سرعت پدید نمی آورد و داروهای سحر آمیز تجویز نمی کند، اما بشر را متوجه امکانات خلاق خود می کند و در واقع مؤثرترین حربه برای بقای بشر است. براین اساس در کتاب حاضر سعی در بیان مبانی و اهداف تربیت اسلامی شده است که تحقق نسبی این اهداف در بینش و منش افراد، مستلزم دو نکته اساسی است: 1) وجود و حضور معلمان و استادانی که خود، سرمشق و الگویی جذاب به سوی اهداف تربیتی و کرامت انسانی باشند.  2) نظامی اجتماعی-سیاسی که اولویت کار خود را تربیت قرار دهد و با همه امکانات، سیستم تربیتی را در ابعاد علمی و عملی یاری نماید. امیدواریم این آرزو در آینده ای نه چندان دور محقق گردد.