نگارگری ایران ( جلد دوم) – پژوهشی در تاریخ نقاشی و نگارگری ایران

نگارگری یکی از انواع نقاشی در گذشته است که با آبرنگ اجرا می شود و هنری است که با کتاب سروکار دارد. این هنر در بیشترِ فرهنگ های جهانی و به ویژه ایران وجود داشت و همواره با هنر کتابت یا خطاطی همراه بوده است. می توان گفت نگارگری هنری است که مستقیم از نظام عاطفی و حسی و فکری زندگی مردم ایران زمین مایه گرفته و هم پای زندگانی تاریخی مردم ایران دگرگون شده است.  کتاب حاضر ماحصل 10 سال فعالیت پژوهشی یعقوب آژند در این زمینه است که در دو جلد انتشار یافته است. از ویژگی های بارز این اثر پژوهشی، مستندسازی در متن است و مؤلف این کتاب را با استفاده از منابع نو و دست اول فارسی، عربی، انگلیسی، ترکی، فرانسه و آلمانی نگاشته است.

فهرست این کتاب بصورت زیر است:
پاره هفتم : مکتب های دوره صفویان
پاره هشتم : افول کتاب آرایی و طلیعه پیکر نگاری
پاره نهم : تجربه افقهای جدید : دوره ی قاجار