روش‌های نوین تولید مثل انسانی از دیدگاه فقه و حقوق(مجموعه مقالات)

از اواسط نیمه دوم قرن بیستم، شاهد پیشرفتهای متعدد و چشمگیری در زمیه پزشکی تولید مثل بوده ایم. از مهم ترین و به نوبه خود بحث انگیزترین این موارد، می توان به تولد اولین کودک حاصل از لقاح خارج رحمی (IVF) در سال 1978 اشاره کرد. این روش تنها یکی از موارد متعدد روندهای پیچیده و مهیج درمان ناباروری تحت عنوان روشهای کمک باروی (ART) را شامل می شود.  هم زمان با رشد، توسعه و تحول در فناوری ART، ابعاد متنوع اخلاقی، حقوقی، فلسفی، باورهای دینی، اجتماعی و سیاسی استفاده از روشهای متنوع این فناوری نیز بحث انگیز شده که پاسخ به آنها مستلزم تحقیق همه جانبه است. کتاب حاضر مجموعه مقالات حاصل پژوهش اساتید گرانقدر ارائه شده در اولین سمپوزیوم تخصصی باروری و ناباروری «مسائل فقهی و حقوقی انتقال جنین» برگزار شده توسط پژوهشکده ابن سینا (مرکز پژوهشی بیولوژی و بیوتکنولوژی تولید مثل و نازایی) در بهمن ماه سال 1377 است که پس از ویرایش در این مجموعه گرد آمده است.این کتاب در شرایطی به زیور طبع سوم آراسته می شود که قانون «نحوه اهدای جنین به زوجین نابارور» در سال 1382 به تصویب مجلس شورای اسلامی رسیده و آیین نامه اجرایی آن نیز به سال 1383 تدوین و اجرایی شده است. با این حال، اجرای دقیق قانون و آیین نامه و رفع کاستیهای احتمالی آن همچنان مستلزم پژوهشها و بررسیهای بیشتر و دقیق تر است. امید است با بهره گیری از نتایج این پژوهشها شاهد شکل گیری مبانی حقوقی و قانونی جامعی در زمینه درمان ناباروری باشیم.